ใน ค.ศ. 1983 เลอ กอฟฟ์ ได้รับการเสนอชื่อให้เป็นนักขี่ม้าแห่งปีโดยสมาคมการแสดงม้าอเมริกัน (ซึ่งมีอยู่ก่อนสมาคมกีฬาขี่ม้าแห่งสหรัฐ)[5] ส่วนใน ค.ศ. 1999 เขาได้รับการแต่งตั้งให้เข้าสู่หอเกียรติยศของสมาคมอีเวนติงแห่งสหรัฐ[9] ตามด้วยการได้รับการเสนอชื่อให้เป็นหนึ่งใน 50 นักขี่ม้าที่มีอิทธิพลมากที่สุดในคริสต์ศตวรรษที่ยี่สิบจากนิตยสารโครนิเคิลออฟเดอะฮอร์ส ใน ค.ศ. 2002[10] ครั้นใน ค.ศ. 2009 หลังจากที่เขาเสียชีวิต ทีมกีฬาขี่ม้าสหรัฐได้ประกาศจัดตั้งกองทุนอนุสรณ์แจ็ก เลอ กอฟฟ์ เพื่อมอบทุนการเดินทางให้แก่นักขี่ม้าจากสหรัฐที่เข้าแข่งขันในอีเวนติงเวิลด์คัพไฟนอลของสหพันธ์กีฬาขี่ม้านานาชาติ[11]

นักขี่ม้าโอลิมปิกของสหรัฐผู้ช่ำชอง เช่น ไมเคิล เพจ และไมค์ ฮิวเบอร์ ได้สดุดีต่อเลอ กอฟฟ์ ว่ามีอิทธิพลอย่างมากต่อการแข่งอีเวนติงของชาวอเมริกัน[12] ส่วนไมเคิล พลัมบ์ ซึ่งเป็นนักขี่ม้าโอลิมปิกของสหรัฐอีกคนหนึ่ง ได้กล่าวถึงเลอ กอฟฟ์ ว่า "เขาเป็นคนที่มีระเบียบวินัย เขาเข้มงวดมาก และเขาก็เป็นผู้ฝึกสอนให้แก่ทีม ผมคิดว่าเราเสียดายแนวทางของเขา เขาสามารถขี่ม้าตัวใดก็ได้ที่นำเข้ามาในทีม ไม่ว่าจะเป็นวิธีการขี่ม้าทางวิบากหรือครอสคันทรี"[13] ทั้งนี้ คริสต์ทศวรรษ 1960, คริสต์ทศวรรษ 1970 และต้นคริสต์ทศวรรษ 1980 เป็นที่รู้จักกันในนาม "ยุคทองกีฬาขี่ม้า" ของสหรัฐ[14] โดยเลอ กอฟฟ์ ได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในสนามกีฬาการแข่งอีเวนติง[14] ส่วนเดนนี อีเมอร์สัน นักขี่ม้าอีเวนติงชั้นนำอีกคนหนึ่งของสหรัฐ ได้กล่าวว่าเลอ กอฟฟ์ เป็น "นักกลยุทธ์, ผู้สร้างฉันทามติ, นักขี่ม้าที่สมบูรณ์, คนเจ้าชู้อุกอาจ, ผู้เล่าเรื่องตลกร้าย, ผู้ก่อการ, พ่อครัวใหญ่, พ่อ, ชาวประมง และน่าจะเป็นตัวกำหนดตัวตนที่สำคัญที่สุดของทั้งหมด ก็คือความมีชีวิตชีวาของชายชาวฝรั่งเศสที่เป็นแก่นสาร"[15]